Rozdział 2

Niedzielę spędziłam z rodziną i przyjaciółmi. Tak jak planowałam. Trochę szkoda mi było się z nimi rozstawać.
co chwilę ktoś dzwonił lub pisał sms z gratulacjami. Wymieniłam również kilka wiadomości z Zaynem szczerząc się przy tym do telefonu.

*oczami Zayna*

-Halo, ziemia do Zayna!-z zamyslenia wyrwał mnie głos Louisa.
-Coo?
-Co się z tobą dzieje?
-Nic..
-Chodzi o tą Jessicę?
-Wydaje ci się.
-Nie sądzę.
-To nie twoja sprawa.
-Jasne-powiedział, po czym wyrwał mi telefon z ręki.
-Hej, oddawaj!
-No to teraz już wszystko jasne..-powiedział wchodząc w folder z wiadomościami.
-Oddawaj!-Syknąłem.
-Dobra, już się tak nie denerwuj!
-Ok, podoba mi się i co z tego?-Powiedziałem.-To wczoraj.. kurcze.. kiedy podała mi swój numer.. dotknęła mojej dłoni. Coś jakby między nami zaiskrzyło.. Nie wiem, co się dzieje..

*paczadłami Jessici*

-Idę się spakować-powiedziałam kierując się w stronę mojego pokoju.
Tam położyłam się na łóżko i zastanawiałam się jak to będzie. Czy dogadam się z chłopakami i wgl..
Nagle zadzwonił mój telefon.
-O fuck - powiedziałam patrząc na wyświetlacz. Zayn.
-Halo?
-Hej, nie przeszkadzam?
-Niee, właśnie zaczęłam się pakować.
-Aha..
Zapanowała niezręczna cisza.
-Cieszę się, że jedziesz z nami.
-Ja też się cieszę-powiedziałam z uśmiechem.
Gadaliśmy jeszcze trochę. Zayn był na prawdę bardzo miły.
Potem spakowałam ciuchy i wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy i poszłam do salonu.
Na stole leżała koperta z moim imieniem.
-Co to?
-Zobacz.
Wzięłam kopertę do ręki i otworzyłam ją. W środku były pieniądze.
-Co to ma być?
-To dla cb. Na dobry początek.
Rozpłakałam się. Nie wiedziałam, co mam powiedzieć.

------------------

Chciałam na końcu jakąś filozoficzną myśl wygłosić, ale mi się to nie uda . xd
Stwierdzam koncert, bo One Direction . ;D
Na 90 % niedługo przyjadą ;D
No i chciałabym wam podziękować za wszystkie komentarze :) Dzięki . <3